Τι είναι η Ρητορική; Ρητορική είναι η τέχνη του «ευ λέγειν»?

Τί κάνει το λόγο μας πειστικό
  • Η σωστή εκφώνηση του λόγου
  • Η κατάλληλη γλώσσα του σώματος
  • Η φυσικότητα
  • Η φιλική διάθεση
  • Η ψυχραιμία
  • Η ποικιλία, που προκαλεί ζωντανό και ενδιαφέρον άκουσμα. Μια μονότονη ομιλία λειτουργεί μόνο ως υπνωτικό?
  • Η αίσθηση ότι καθεμία λέξη αξίζει την προσοχή του κοινού μας, γι? αυτό και πρέπει να την ακούει δυνατά, καθαρά και να τη συνοδεύουμε με τις κατάλληλες κινήσεις του σώματός μας
 

Δημοσθένης: Όταν ρωτήθηκε ποιο είναι το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο πιο σημαντικό μέρος της ρητορικής τέχνης, απάντησε και τις τρεις φορές «υπόκρισις». 

Στον Άμλετ του Σαίξπηρ ο ήρωας δίνει τις εξής συμβουλές στους θεατρίνους:

«Να λέτε τα λόγια σας, παρακαλώ, καθώς σας τα πρόφερα εγώ, να γλιστράνε στη γλώσσα, μα αν τα παίζετε στο στόμα, καθώς τα κάνουν πολλοί από εσάς τους θεατρίνους, προτιμώ να ειπεί τους στίχους μου ο δημόσιος κήρυκας. Ούτε να πριονίζετε τον αέρα τόσο πολύ με το χέρι σας, έτσι, παρ? όλα σας να τα κάνετε με χάρη, γιατί ακόμη και στον χείμαρρο, στη θύελλα και θα ?λεγα στον ανεμοστρόβιλο του πάθους πρέπει να μάθετε να κρατάτε κάποια μετριοπάθεια, που να το μαλακώνει (?). Ούτε πάλι να παραείστε κρύοι, παρ? αφήστε να σας κυβερνάει η κρίση σας η ίδια. Να συμφωνάει εκείνο που κάνετε με εκείνο που λέτε, εκείνο που λέτε μ? εκείνο που κάνετε με την ξέχωρη τούτη παρατήρηση: να μην ξεπερνάτε το μέτρο της φύσεως».

 

Το καλύτερο ύφος είναι πάντα το αυθεντικό.

      Φωνή-Ρυθμός: αρμονικό ανέβασμα ? κατέβασμα, ελεγχόμενη ταχύτητα, ακόμη κι αν τελειώνει ο χρόνος. Όχι… λαχανιάσματα! Ένταση και δύναμη: ανάλογη του χώρου, συνδεδεμένη με λόγο. Δεν ξεχνάμε τις παύσεις …βοηθάνε στο να αποτυπωθούν στη μνήμη του ακροατηρίου όσα λέγονται. Χροιά (χρώμα) και τόνος: δημιουργούμε ζεστή ατμόσφαιρα, προσελκύουμε το ενδιαφέρον του ακροατηρίου? Προφορά: καθαρή άρθρωση, να ακούγονται όλες οι συλλαβές,Αποφεύγουμε το ενοχλητικό μακρόσυρτο «εεε».   Πρόσωπο
  • Δεν κάνουμε γκριμάτσες
  • Εκφράζουμε όλα τα συναισθήματα που συνδέονται με όσα λέμε.  Διατηρούμε συγκρατημένο χαμόγελο
  • Δεν κάνουμε απότομες κινήσεις δεξιά ή αριστερά
  • Δεν φανερώνουμε ποτέ με κινήσεις αμηχανίας την έλλειψη επιχειρημάτων ή την ανησυχία μας
Βλέμμα: Έχουμε πάντα οπτική επαφή με το ακροατήριο! Σώμα: Αρμονία κινήσεων ? ούτε υπερκινητικότητα, ούτε ακινησία Αποφυγή επαναλαμβανόμενων κινήσεων, π.χ. το να «παίζουμε» με τα μαλλιά μας Δεν γυρνάμε πλάτη στο ακροατήριο ούτε το κοιτάμε πλαγίως (είναι εντελώς περιττό να διαβάσουμε το θέμα από τον πίνακα) Δεν κινούμαστε στα σημαντικά σημεία του λόγου, τα οποία θέλουμε να εντυπωθούν στο ακροατήριο Χέρια: Η κίνηση των χεριών μας είναι αυθόρμητη, φυσική, λιτή και δικαιολογημέν-άρα όχι συνεχής. Δεν βάζουμε το χέρι στις τσέπες ή πίσω μας Καλό είναι να μην κρατάμε στυλό. Μπορούμε να κρατάμε, αν το έχουμε μεγάλη ανάγκη, μικρό χαρτί με σημειώσεις στο ένα χέρι και να κινούμε το άλλο.  Φιλόλογος, συν-υπεύθυνη Ομίλου Ρητορικής Κλεονίκη Δρούγκα
 

Tags: , ,